Η κεντρική τράπεζα είναι ένας οργανισμός ο οποίος παράγει το νόμισμα ενός ολόκληρου έθνους.
Βασισμένη σε ιστορική ιεραρχία, δυο συγκεκριμένες εξουσίες κληροδοτεί η λειτουργία της κεντρικής τράπεζας:
Τον έλεγχο των επιτοκίων, και τον έλεγχο της εισροής χρήματος (ή "πληθωρισμό").
Η κεντρική τράπεζα δεν προμηθεύει απλά την οικονομία της κυβέρνησης με χρήματα.
Τους τα δανείζει… με τόκο.
Μετά από χρόνια αύξησης και μείωσης της παροχής χρήματος, η κεντρική τράπεζα ρυθμίζει την αξία του εκδιδόμενου χρήματος.
Ολόκληρη η δομή αυτού του συστήματος, μακροπρόθεσμα μπορεί να δημιουργήσει μονό ένα πράγμα…
Χρέος! Κάθε νόμισμα που παράγεται από την κεντρική τράπεζα δανείζεται με τόκο.
Αυτό σημαίνει πως κάθε νόμισμα που παράγεται είναι στην ουσία επιβαρυμένο με ένα συγκεκριμένο ποσοστό χρέους βασισμένο στο ίδιο το νόμισμα.
Και εφόσον η κεντρική τράπεζα έχει το μονοπώλιο της παραγωγής του εθνικού νομίσματος και δανείζει το κάθε νόμισμα με άμεσο χρέος, από που προέρχονται τα χρήματα για να αποπληρωθεί το χρέος;
Μόνο από την κεντρική τράπεζα μπορούν να προέλθουν ξανά.
Αυτό σημαίνει πως η κεντρική τράπεζα συνεχώς αυξάνει το αποθεματικό χρημάτων της, ώστε να καλύψει προσωρινά το εκκρεμές χρέος που δημιουργήθηκε, το οποίο με την σειρά του, εφόσον αυτά τα καινούρια χρήματα δανείζονται επίσης με τόκο, δημιουργεί ακόμη περισσότερο χρέος.
Επειδή είναι αδύνατο για την κυβέρνηση και κατά συνέπεια για τους πολίτες, να ξεφύγουν από το αυτοαναπαραγόμενο χρέος, το τελικό αποτέλεσμα αυτού του αλάνθαστου συστήματος είναι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου